کاغذ سنتی از الیاف درختان است که به دلیل برخی اصلاحات شیمیایی و فیزیکی خصوصیاتی دارد. این الیاف می توانند از نظر طول، ضخامت، به اصطلاح محتوای لیگنین و بسیاری از متغیرهای دیگر که ظاهر و رفتار نهایی کاغذ را تعیین می کنند، متفاوت باشند. کاغذ سنگ و ویژگی های خاص آن از این نظر با کاغذ سنتی تفاوت اساسی دارد. کاغذ سنگ عمدتاً از ذرات کربنات کلسیم تشکیل شده است. این ماده یکی از رایج ترین ترکیبات معدنی روی زمین، تشکیل شده است. کربنات کلسیم را می توان از سنگ آهک، سنگ مرمر و تعدادی از منابع دیگر بدست آورد. حتی می توان کربنات کلسیم برای کاغذ سنگی را از زباله های ساختمانی و معدنی بازیافتی نیز تولید کرد.
کاغذی با پایه پلیمری
دومین جزء کاغذ سنگی، پلی اتیلن با چگالی بالا است که ذرات کربنات کلسیم را به هم متصل می‌کند. بسیاری از مردم در ابتدا در مورد استفاده از یک فرآورده نفتی در تولید کاغذ تردید دارند، اما دلایل زیادی وجود دارد که چرا کاغذ با پلیمر پایدارتر از کاغذ سنتی است. اولاً، تولید الیاف تازه کاغذ از مقادیر زیادی آب شیرین در تولید استفاده می کند. تخمین زده می شود که حدود 10 لیتر (2.6 گالن) آب شیرین برای یک برگ کاغذ A4 اداری مورد نیاز است. این آب که برای تعلیق الیاف گیاهی در یک خمیر قابل کار (یا برای شستشو در کاغذ بازیافتی) استفاده می شود، باید از خمیر خشک شود تا ورقه هایی تشکیل شود. این مرحله نیاز به خشک کن های صنعتی به همراه کل کاغذ و بر این اساس، برق زیادی دارد. در نهایت، از آنجایی که بسیاری از حلقه‌های تولید کاغذ دایره‌ای نیستند، آب کثیف باید در محیط رها شود و باعث آلودگی منابع آب شیرین شود. از آنجایی که کاغذ سنگ با HDPE تولید می شود، تولید عملاً بدون آب است. پس از مخلوط کردن کربنات کلسیم و HDPE، خمیر حاصل را روی غلتک های مخصوص کشیده و ورقه های نازکی ایجاد می کند. و در نتیجه فرآیند خشک کردن و هدر رفت آب در محیط وجود ندارد. HDPE همچنین نسبت به کاغذ سنتی قابل بازیافت‌تر است. یک ورق کاغذ سنگی می تواند به طور بالقوه برای حدود 200 سال مورد استفاده قرار گیرد.
سفیدی طبیعی
یکی از خیره کننده ترین تفاوت بین کاغذ سنگ (عکس راست) و کاغذ سنتی (عکس چپ) سفیدی طبیعی است. یک تکه کاغذ اداری سنتی در سمت چپ دیده می شود – بسیار آبی تر از کاغذ سنگی به نظر می رسد. این به این دلیل است که کاغذ اداری و بسیاری از انواع دیگر کاغذها با مواد روشن کننده مخلوط می شوند که اغلب با مواد براق کننده نوری مخلوط می شود که نور UV نامرئی را به نور آبی مرئی تبدیل می کند و باعث می شود کاغذ برای چشم انسان سفیدتر به نظر برسد. کاغذ سنگ برای نشان دادن ظاهر سفید خالص به هیچ افزودنی نیاز ندارد. در واقع کربنات کلسیم، جزء اصلی کاغذ سنگی، پرکننده رایجی است و همچنین کربنات کلسیم نیز ارزان تر از الیاف چوب تازه است.
مقاومت در برابر پارگی
پاره شدن کاغذ سنگی (سمت راست) بسیار دشوارتر از کاغذهای سنتی است. واکنش بسیار قوی تری به نیروی کشش دارد، قبل از شکست به طور قابل توجهی کش می‌یابد. کاغذ سنتی (سمت چپ) خیلی راحت تر پاره می شود، به ویژه در امتداد جهت الیاف آن. حاصل پاره شدن این کاغذ مشخص می کند که کاغذ سنگی مانند کاغذ معمولی ساختار فیبری ندارد. این قابلیت در کنار ضد آب بودن، دوام بالا و عمر طولانی را نیز ایجاد می کند.
اشتعال پذیری کم
کاغذ سنگی به راحتی نمی سوزد. قرار گرفتن در معرض شعله باعث می شود که کاغذ به ترکیب اصلی خود کربنات کلسیم (سمت راست) برسد. از آنجایی که HDPE یکی از تمیزترین اشکال پلاستیک است، کاغذ سنگی نیز هنگام سوختن گازهای سمی آزاد نمی کند. آتش کاغذ سنگ را به آب، دی اکسید کربن و کربنات کلسیم می شکند. این یکی دیگر از تفاوت های قابل توجه با خاکستر کاغذ سنتی (سمت چپ) است. گازهای سمی از جمله مونوکسید کربن در هنگام سوختن کاغذ آزاد می شود. کاغذ سنگ به حرارت بالای 120 درجه سانتیگراد حساس است. در این دما، کاغذ سنگی شروع به تغییر شکل می‌کنند. به همین دلیل در حال حاضر کاغذ سنگ برای چاپ لیزری مناسب نیست.
ثبت ديدگاه